Jak skutecznie szukać pracy w UX? Kluczowe wnioski z sesji AMA z ekspertami #EN43

TL;DR

Bądź autentyczny – wyróżnij się pokazując swoją unikalną historię i pasje poza UX; rekruterzy pamiętają ludzi z wyjątkowymi cechami
Portfolio to Twoja wizytówka – nawet z ograniczeniami NDA musisz pokazać jakąś pracę wizualną; samo portfolio jest ocenianym projektem
Networking jest niezbędny – pokazuj się na spotkaniach, bądź aktywny w społeczności; „showing up is half the battle”
Mów o swoim wpływie – nie masz twardych danych? Skup się na innych osiągnięciach (terminowe wdrożenia, poprawa współpracy zespołowej)
AI w rekrutacji – traktuj jako szansę na rozwój, nawet jeśli firmy używają AI głównie jako chwytu marketingowego
Bądź elastyczny – w trudnym rynku pracy czasem warto przyjąć niższą ofertę na start, pamiętając że „wszystko jest negocjowalne”
Praktykuj self-care – poszukiwanie pracy to maraton, nie sprint; małe przerwy jak spacer czy kreatywne projekty mają ogromne znaczenie
Ćwicz rozmowy kwalifikacyjne – najciężej jest ruszyć z miejsca, każda rozmowa to wartościowe doświadczenie

Artykuł zawiera podsumowanie sesji Ask Me Anything (AMA) z Joanne Weaver (rekruterką z własną agencją) i Davem Hofferem (doświadczonym liderem designu), prowadzonej przez Lou Rosenfelda dla społeczności Rosenfeld Media. Przedstawiam najważniejsze porady i spostrzeżenia ekspertów dotyczące efektywnego poszukiwania pracy w branży UX/Design w dzisiejszym konkurencyjnym rynku.

Portfolio i NDA – jak pokazać pracę, której pokazać nie możesz?

Problem ograniczeń NDA w portfolio to jeden z najczęstszych kłopotów projektantów pracujących dla korporacji. Joanne Weaver (rekruterka) podkreśla: musisz mieć jakiekolwiek portfolio wizualne.

„Kiedy otrzymuję wiele aplikacji, priorytetowo traktuję tych, którzy mają prace do pokazania. Jeśli nie masz pracy, sugerowałabym zrobienie projektów specjalnie do portfolio.”

Dave Hoffer (lider designu) proponuje kilka strategii radzenia sobie z NDA:

Zwrócenie się do byłego pracodawcy o pozwolenie
Usunięcie elementów identyfikujących firmę
Oferowanie pokazania pracy podczas spotkania, zamiast wysyłania

Ważna wskazówka od Joanne: samo portfolio jest projektem, który oceniają rekruterzy:

„Kiedy patrzę na portfolio, oceniam strukturę, kompozycję, wykorzystanie białej przestrzeni, układ… Twoje portfolio samo w sobie jest elementem portfolio.”

Jeśli masz starsze prace, które możesz pokazać – wykorzystaj je, nawet jeśli są sprzed kilku lat. Rekruterzy rozumieją, że design ewoluuje i będą patrzeć na starsze prace „łagodniejszym okiem”.

Jak wyróżnić się spośród setek kandydatów?

W nasyconym rynku pracy kluczowym pytaniem staje się: jak zostać zauważonym? Dave przytoczył historię o kandydatce, która wyróżniła się opowiadając o swojej pasji do tworzenia biżuterii:

„To wyróżniło ją wśród kandydatów… ta osoba naprawdę głęboko myśli o designie. I myśli o nim nie tylko w kontekście ekranów, ale w rzemiośle faktycznego tworzenia. Więc ją zatrudniliśmy.”

Joanne dodała przykład designera, który był wcześniej dokumentalistą i „żonglował ogniem”:

„Gdyby przedstawiał się jako 'żonglujący ogniem projektant UX/produktowy’, zapamiętałabym to. To nie tylko chwytliwe, ale pokazuje, że pracował w świecie dokumentalnym, musiał żonglować różnymi osobowościami i terminami.”

Z ich obserwacji wynika jasno – autentyczność i unikalna historia są kluczowe. Joanne radzi:

„Zastanów się, co pojawia się często w twoich ocenach pracowniczych. Co jest twoją supermocą? Co sprawia, że jesteś inny i co lubisz robić w pracy?”

Dave podkreślił wartość nadziei i pozytywnego podejścia, cytując Nicka Cave’a:

„W przeciwieństwie do cynizmu, nadzieja jest ciężko zapracowana, stawia przed nami wymagania i może niemal wydawać się najbardziej niemożliwym i samotnym miejscem na ziemi. Nadzieja nie jest neutralną pozycją. Jest wojowniczą emocją, która może zniszczyć cynizm.”

Brak danych o wpływie pracy – co wtedy?

Wielu projektantów boryka się z problemem braku twardych danych pokazujących wpływ ich pracy. Dave zauważył, że wpływ może być anegdotyczny:

„Wdrożenie już jest wpływem. Dostarczyliśmy tę rzecz, o którą nas poproszono.”

Joanne miała bardziej bezpośrednie podejście:

„Gorąca take: myślę, że wiele metryk to trochę bzdura… Wdrażanie i dostarczanie rzeczy to już wielkie osiągnięcie.”

Eksperci zgodzili się, że warto mówić o „miękkich metrykach” takich jak:

Ukończenie projektu przed terminem
Poprawa relacji między działami (np. design i technologia)
Pozyskanie dodatkowych kontraktów od zadowolonych klientów
Rozwiązanie skomplikowanego problemu projektowego

Dave sugeruje również zadawanie pytań biznesowi: „Jeśli nie powiedzieli ci o metrykach, czy to dlatego, że nie zapytałeś?”

UX Designer vs Product Designer – jaka jest różnica?

Dave wyjaśnił ewolucję stanowisk w branży:

„Role ewoluują. Tytuły mają tendencję do zmieniania się. Zaczynało się od HCI, potem byli designerzy interakcji, potem UX designerzy… Ten przejściowy okres zmiany tytułów sugeruje krajobraz, w którym musimy być elastyczni i ewoluować.”

W dzisiejszym rozumieniu Product Designer to połączenie umiejętności UX i UI – osoba, która „może składać ekrany, które świetnie wyglądają w Figmie”.

Ciekawe pytanie zadała Katie, która wyspecjalizowała się w badaniach UX i kompleksowych projektach, ale zawsze współpracowała z designerami UI zajmującymi się wizualną stroną projektu. Dave odpowiedział:

„Uczymy się nowych umiejętności, co nie jest złą rzeczą. Jednocześnie odchodzimy od specjalizacji, co jest trochę tragiczne. 'Chcemy zatrudniać tylko ludzi, którzy potrafią robić wszystko, bo mamy mały zespół’ albo 'jesteś VP designu, ale potrzebujemy, żebyś codziennie był w Figmie’ – to trochę śmieszne.”

Joanne dodała praktyczną poradę:

„Jeśli potrafisz wnieść świetne umiejętności UX, nadzorować badania, i jesteś 'wystarczająco niebezpieczny’ z systemami projektowymi, by złożyć całość – to będzie świetne. Twoje umiejętności prawdopodobnie lepiej sprawdzą się w większej firmie, gdzie jest więcej specjalizacji, niż w startupie, gdzie musisz robić wszystko.”

Eksperci radzą:

Ucz się nowych umiejętności, nawet jeśli nie będziesz w nich doskonały
Poznaj Figmę i systemy projektowe na tyle, by „być w nich niebezpiecznym”
Rozważ specjalizację – głęboka wiedza w konkretnej dziedzinie też czyni cię wartościowym
W większych firmach łatwiej znaleźć wyspecjalizowane role, małe startupy szukają „ludzi od wszystkiego”
Naucz się korzystać z systemów projektowych, zamiast starać się zostać mistrzem UI

Porady dla początkujących w UX

Dla świeżych absolwentów i osób bez większego doświadczenia Dave podkreśla znaczenie nieustannej pracy nad portfolio:

„Jeśli masz staż i możesz podjąć pracę pro bono dla grupy społecznej – zrób to. Chodzi o ciężką pracę i bycie proaktywnym w szukaniu rzeczy, które dodasz do portfolio.”

Joanne akcentuje wagę osobistych spotkań:

„Jest tyle magii w spotykaniu ludzi na żywo. Bądź w środowisku, bądź twarzą, którą ludzie rozpoznają.”

Dodatkowe porady:

Twórz projekty koncepcyjne skierowane w stronę firm, dla których chcesz pracować
Oferuj pomoc bardziej doświadczonym projektantom („mogę być dodatkową parą rąk”)
Oznaczaj projekty koncepcyjne w portfolio (nie udawaj, że to komercyjne zlecenia)

AI w rekrutacji UX – zagrożenie czy szansa?

Clifton wyraził frustrację ofertami mocno nacechowanymi AI. Dave odpowiedział:

„AI jest ważne i zostanie. Im więcej się dowiesz o tym, jak działa i co robi, a czego nie… tym lepiej. Ignorujesz to na własne ryzyko.”

Joanne zauważyła trend marketingowy:

„Wiele firm wykorzystuje branding AI, mimo że same mogą nie być tak zaawansowane. Nie daj się zastraszyć brakiem doświadczenia w AI.”

Porównała obecną sytuację do lat 90-tych:

„Wszyscy wskakiwali w digital, nie wiedząc dokładnie co robią, ale po prostu skoczyli i udawali, dopóki im się nie udało… Myślę, że jesteśmy w podobnym miejscu z AI.”

Jak budować społeczność zawodową?

Sarah, będąca na początku przebranżowienia i mieszkająca „na środku niczego” w Illinois, zapytała jak znaleźć społeczność projektantów. Dave odpowiedział:

„Design jest wszędzie wokół nas – krzesło, ekrany, interfejsy, wszystko jest zaprojektowane. Więc masz możliwość wyjść i obserwować rzeczy projektowane wokół ciebie.”

Lou Rosenfeld dodał cenną uwagę:

„Pokazanie się to połowa sukcesu. Pokazanie się może oznaczać bycie na takim spotkaniu, włączenie kamery, zadanie pytania. Jesteś teraz osobą w sposób, w jaki nie byłaś trzy minuty temu. Pokazanie się może też oznaczać organizowanie czegoś. Możesz odkryć, że jest wielu ludzi w twojej okolicy, którzy chcieliby, żeby ktoś po prostu powiedział: 'hej, kto tu jest? Chciałbym spotkać się na kawę’. To jest przywództwo.”

Eksperci polecili konkretne zasoby:

„Never Search Alone” (Phil Terry) – „książka o umieszczaniu cię w kohortach poszukiwania pracy”
„The Portfolio Life” (autor nieznany)
„The Life Brief” (Bonnie Wan)
Design Unfiltered – livestream na LinkedIn prowadzony przez Joanne
Społeczność Rosenfeld Media – warsztaty i grupy dyskusyjne
Kohort jobseekers w społeczności Rosenfeld – Dave: „Jesteśmy w trakcie tworzenia więcej tego typu sesji Q&A, warsztatów… Dostaniecie się do sekcji Rosenfeld w Slacku, która połączy was z kohortami poszukiwania pracy”

Jak radzić sobie z lukami w CV?

Co zrobić, gdy masz wieloletnie przerwy w karierze? Joanne ma praktyczne podejście:

„Gdy widzę lukę opisaną jako 'opieka nad chorym rodzicem’ czy 'podróże po świecie’, to mi się to podoba, bo widzę całą osobę, która żyje swoim życiem.”

Dave podkreśla znaczenie uczciwości i transparentności:

„Czy naprawdę chcemy pracować dla kogoś, kto nas odrzuci, bo opiekowaliśmy się chorym rodzicem? Nie sądzę.”

Dave dodał też istotną uwagę:

„Wiem, że nie robiłeś nic. To znaczy, jeśli byłeś nieaktywny przez jakiś czas, co robiłeś? Opisz czym się zajmowałeś. Nie mogłeś po prostu siedzieć w pokoju i nic nie robić.”

Joanne dodaje praktyczne wskazówki:

Jeśli wykonywałeś jakąkolwiek pracę freelancerską podczas przerwy, umieść ją w CV
Możesz nieco „naciągnąć” okres freelancingu, aby wypełnić lukę – „dla niektórych menedżerów wystarczy odhaczenie, że pracujesz”
„Trudno jest śledzić kłamstwa, kto chce być w takiej energii?” – lepiej przedstawiać prawdziwy obraz

Negocjowanie wynagrodzenia w trudnym rynku

Czy warto aplikować na stanowiska oferujące niższe wynagrodzenie? Dave zauważył:

„To trudny rynek. Jeśli niższa pensja pokrywa twoje podstawowe potrzeby, czasem warto przyjąć ofertę i czekać na lepszy moment.”

Joanne dodała:

„Jeśli naprawdę kochasz firmę, czasem z wzajemnej sympatii może otworzyć się inna, lepiej płatna rola.”

Dave podkreślił: „wszystko podlega negocjacjom”, ale pozycja negocjacyjna jest obecnie słabsza. Jego rada:

„Nie zaczynaj od pytania o negocjacje. Najpierw porozmawiaj z ludźmi, poznaj ich, zbuduj zaufanie.”

Joanne zauważyła również wartość samego procesu:

„Przynajmniej ćwiczysz umiejętności rozmowy kwalifikacyjnej. Bycie w ruchu jest lepsze. To jak prowadzenie samochodu z manualną skrzynią biegów – najtrudniej jest ruszyć, przejść od 0 do 1. Ale gdy już jesteś w ruchu, rzeczy po prostu płyną.”

Self-care w procesie poszukiwania pracy

Joanne rozpoczęła sesję AMA pytaniem o self-care podczas szukania pracy:

„Tak wiele osób kręci się w kółko, aplikując do czarnych dziur LinkedIna, nigdzie nie dochodząc, czując się zablokowanym. Co robisz dla self-care?”

Joanne podzieliła się swoim osobistym doświadczeniem:

„Poszłam na spacer kilka dni temu rano, gdy czułam się jakby zamknięta i po prostu musiałam wyjść z domu. Czułam się, jakbym kręciła się w kółko, ale nic mi nie wychodziło przez ostatnie kilka dni. Gdy wyszłam na zewnątrz, nad moim domem na wsi przelatywał klucz gęsi z południa na północ. Wszystkie gęgały i to był ten piękny chór. To był magiczny moment. Czułam się tak przywitana przez świat, że to wzbogaciło moją kolejną rozmowę z osobą w kalendarzu.”

Dave podzielił się swoim podejściem:

„Dla mnie self-care polega na byciu aktywnym. Lubię tworzyć, lubię robić rzeczy. Napisałem artykuł o empatii i przeczytałem tekst Nicka Cave’a o nadziei. Jako projektanci musimy mieć nadzieję.”

Dave przeczytał cytat Nicka Cave’a: